EP III heeft moeite met nieuw systeem

2021-11-10

Index  < Vorige  Volgende >

De schakers van EP III hebben ook hun derde wedstrijd van het seizoen verloren, andermaal werd het 4,5 - 1,5. Na zo’n slechte seizoensstart is het altijd de vraag waar dat aan kan liggen. Kenners weten het voornamelijk aan het feit dat dit seizoen voor een andere opstelling is gekozen. Waar voorheen de voorkeur lag bij het sterk ogende 12345678-systeem is er dit jaar gekozen voor de iets meer verdedigende 123456 opstelling. Het verdedigen gaat vrij redelijk, helaas is het scoren in het nieuwe systeem nog lastiger dan voorheen. Al met al nog veel verbeterpunten, dus de teamleider kan aan het werk.

Op weg van het DSC naar Barneveld waren de voortekenen al niet best. Een file, een keermomentje en de QR-code check zorgde er voor dat we ongeveer 25 minuten na oorspronkelijke aanvangstijd konden beginnen.

Calvin de Graaf speelde op bord 6. Met de zwarte stukken had Calvin natuurlijk altijd al een klein nadeel. Volgens kleine Kaaie moest hij heel veel verdedigen. Dat verdedigen deed hij niet onaardig, maar als je steeds maar moet verdedigen kun je niet aan aanvallen denken. De druk werd steeds wat hoger. Zelfs de beste keeper laat weleens een balletje door, zo ook Calvin. Hij moest noodgedwongen een stuk geven. Klasse herkent klasse, dus Calvin hield de eer aan zichzelf en capituleerde. Gelukkig hadden ze lekkere tosti’s in het pluimveemuseum in Barneveld.

(Richard Rijken - Calvin de Graaf 1-0)

Ondergetekende stond in eerste instantie als reserve in de teamapp. Jasmijn moest echter verstek laten gaan, ze voelde zich niet helemaal fit en ging daarom maar met de kippen op stok. Met weinig voorbereiding moest ik dus aan het bord verschijnen. Ik had wit aan bord 5, dat wordt dan Weens, de opening die ik sinds 29 oktober jongstleden het beste ken. Afin, ik opende vol vertrouwen met 1.e4! Helaas kon eigenlijk vanaf dat moment al mijn theorie het putje in, mijn tegenstander speelde e6… Na één zet was ik al weer uit de theorie. Het was leuk zolang het duurde zullen we maar zeggen. Een potje schuiven later stond er een vrij remise-achtige stelling op het strijdtoneel. Mijn tegenstander zag dat ook en bood remise aan. Na nogmaals de stelling goed te analyseren zag ik dat er weinig tot geen vuurwerk meer in de partij zat. Zodoende kwamen we remise overeen.

(Maarten Jol - Mart Woudenberg ½ - ½)

Bord 6 en 5 klaar, dan is bord 4 als volgende aan de beurt zou je denken. Zo dacht Niels er ook over. Beide spelers speelde een heel degelijke partij. Weinig gekkigheid, weinig vuurwerk maar genoeg entertainment. Niels wilde er een niet al te lange partij en avond van maken, de wekker ging op woensdag weer om 5, als t niet nog eerder was, en iets van slaap is dan wel fijn. Ook Niels kwam remise overeen met zijn tegenstander. Helaas voor Niels betekende dit niet dat hij vroeg in zijn bedje lag.

(Stan van de Ridder - Niels van de Coterlet ½ - ½)

2-1 achter, maar de topborden nog bezig. Zat dat puntje er dan toch in? Dion, spelende aan bord 3, heeft zijn vorm van voorgaande seizoenen nog niet te pakken. Hetzelfde was echter te zeggen over zijn tegenstander. Beide nog puntloos in de competitie. Beide heren leken liever niet te willen verliezen dan te willen winnen. Beide slaagde hier dan ook in. De Dion die we kennen was eindelijk weer terug. Een degelijke, saaie pot waar niet veel in gebeurt en een halfje op het scoreformulier. Welkom terug Dion!

(Marcel Janssen - Dion de Graaf ½ - ½) 

Jeroen had het zwaar. Zwart aan bord 2 is eigenlijk het nieuwe bord 1. Jeroen zijn schaken lijkt een beetje op de aandelen van Recon, de ene keer is er reden tot euforie, de andere keer is het een deceptie. Jeroen leek al vroeg in de wedstrijd te gaan verliezen. Afgeleid door alle kippenkunst kon hij de concentratie niet vinden. Zelfs een verfrissende Cassis leek geen uitkomst te bieden. Maar mensen die Jeroen kennen weten dat hij een vechter is. Jeroen hing al in de touwen, maar weerde zich kranig. Helaas bleek Parijs nog ver, Omsk te ver en een halfje net te veel van het goede. Maar op inzet was Jeroen de winnaar van de avond.

(Willem Verheij - Jeroen Gootjes 1-0)

Ik herken een ouderwetse (leze: Ouwerweste) kletspot als ik er een zie. Twee titanen die elkaar om de oren slaan met goede zetten, spelers en publiek op het puntje van de stoel, opperste concentratie en je kan een speld horen vallen. Nou, op bord 1 was dat alles behalve het geval. De hoop was dat bord 2 snel klaar zou zijn en dat zou dan resulteren op een halfje voor beide heren. Jeroen maakte er echter nachtwerk van dus moesten de heren, na een klein interbellum van pak m beet 3 kwartier, toch weer wat zetten gaan doen. Remy had op dit moment 45 minuten minder dan voorheen, maar hield alsnog tijdsvoorsprong. Op het moment dat Jeroen verloor had Thomas nog 15 seconden op de klok in een lastige stelling. Na nog eerst remise aangeboden te hebben gaf Thomas daarna op, met dank aan de eeuwenoude Henk-regel. Echter bleek Thomas helemaal niet verloren te staan. Eindspelen met randpionnen en verkeerde kleur loper enzo. Maar ach, het blijft natuurlijk SOS klasse 2B en 15 seconden is ook niet veel. En dan moet je het ook eerst nog maar eens goed afwikkelen.

(Remy Sennema - Thomas Reichardt 1-0)

Mart Woudenberg

Foto’s door Frank Woudenberg