Het was Weense avond, afgelopen vrijdag bij schaakclub En Passant. Voor de gelegenheid was er Apfelstrudel bij de koffie, was er Oostenrijks bier aan het assortiment toegevoegd en waren er diverse hapjes om in Weense sferen te komen. In de kantine waren aan Oostenrijk te linken klanken te horen, zoals Vienna van Ultravox, Life is life van Opus en een Weense wals van André Rieu.
Richard Vedder hield aan het begin van de avond een praatje over de Weense opening en in het bijzonder de Frankenstein-Dracula variant. De leden kregen uitleg over de opening, kregen wat ideeën aangereikt en begonnen daarna aan een snelschaaktoernooi, waarin de Frankenstein-Dracula variant in iedere partij verplichte kost was.
De Weense opening ontstaat na de zetten 1.e4 e5 2.Pc3 en werd voor het eerst gespeeld in het midden van de 19e eeuw toen de Zwitserse schaker Carl Hamppe de opening diverse keren gebruikte in een toernooi in Wenen. Daarvoor was vooral het aloude Koningsgambiet (op de tweede zet f4) populair, maar Hamppe wilde de zet f4 pas op de derde zet doen en eerst het destijds (en nog altijd) populaire 2...d5 voorkomen.
Later, onder invloed van de Amerikaan Weaver Adams (1901-1963), kreeg het Weens een nieuwe impuls. Adams had een uitgesproken voorkeur voor de zet 1.e4 en schreef zelfs boeken waarin hij meende aan te tonen dat wit op dat moment al een gewonnen stelling had. Adams werkte niet met de pionzet naar f4, maar gaf de voorkeur aan 1.e4 e5 2.Pc3 Pf6 3.Lc4. Hij analyseerde verder: 3...Pxe4 4.Dh5 Pd6 5.Lb3 Pc6 6.Pb5 “en wit staat gewonnen”. Zie het eerste diagram.
Het paard op d6 is, naast de zwarte koning, de enige verdediger van veld f7. Als dat paard wijkt volgt dus Dxf7 mat. Zwart zal f7 dus met zijn dame moeten dekken, maar dan kan het paard van b5 op c7 slaan met torenwinst. Voor Weaver Adams reden om zijn analyse af te sluiten, maar dit bleek slechts het begin van een lange theoretische discussie die tot op de dag van vandaag voortduurt. Duizenden partijen zijn er inmiddels gespeeld met het vervolg 6... g6 7.Df3 f5 8.Dd5 De7 9. Pxc7+ Kd8 10.Pxa8 b6. Zie het tweede diagram:
Deze stelling werd door de Ierse schaker Tim Harding omgedoopt tot de Frankenstein-Dracula variant, want “de stelling ziet er zo bloederig uit, hij zou niet misstaan in een partij tussen Frankenstein en Dracula”. Wat is er aan de hand? Wit staat een toren voor en zwart mag niet meer rokeren. Daar staat tegenover dat het paard op a8 verloren gaat en de witte dame midden op het bord in gevaar is. Bovendien is zwart de baas in het centrum. Wie staat er nu eigenlijk beter? Het is nog altijd niet duidelijk.
Er volgde dus een snelschaaktoernooi met de tweede diagramstelling als verplichte beginstand. Zeven ronden lang, tien minuten bedenktijd per persoon per partij. Aan het eind van de avond stonden Sjoerd Drent en Dick de Graaf bovenaan met 6 punten. Gerben van Pel en Richard Vedder deelden de derde plaats met 5 punten. Drent en De Graaf speelden een barrage om de hoofdprijs van een fles rode wijn. Sjoerd Drent won enigszins verrassend. Hij bleek van alle deelnemers het meest bedreven in het doorgronden van de geheimen van de Frankenstein-Draculavariant.
Uit dit niet representatieve En Passant-onderzoek bleek dat wit er in de tweede diagramstelling beter voor staat. Van de 84 gespeelde partijen won wit er 46. Zwart won 34 keer. Er eindigden 4 partijen in remise.
Richard Vedder
|
Vrijdag 29 oktober is de eerste alternatieve avond van het seizoen. Er is dit keer gekozen voor een Weense avond.
Richard Vedder zal beginnen met een gedeelte uitleg over de Weense opening. Hier zullen een aantal varianten behandeld worden.
Na de uitleg zal er een schaaktoernooi gehouden worden waarbij er vanuit een specifieke stelling uit een door Richard Vedder voorbereidde variant gestart wordt.
Tijdens de avond zullen ook een paar typische Oostenrijkse hapjes en drankjes beschikbaar zijn.
De avond start om 20:15 uur. Iedereen is welkom!
