Bij mijn aankomst bij het denksportcentrum was duidelijk te merken dat de spanning te snijden was bij En Passant 6/Non Stop Sjik voor aanvang van de kampioenswedstrijd tegen Leusden 2 . Vooral Thomas maar ook Mart keken strak voor zich uit en Jeroen was in zijn eigen gedachten gezonken toen ik hem de laatste tactische aanwijzingen gaf. De spanning was wel verklaarbaar want EP6 had op papier de zwakste opstelling van het hele seizoen. Door het ontbreken van Dion en ondergetekende verdwenen er een aantal elopuntjes van het papier af, al werden die wel voor een deel opgevuld door de terugkeer van Niels van de Coterlet. Het verlies van deze papieren elopunten zou de meeste teams mentaal verzwakken, maar dat zou in ons geval het verlies betekenen van het kampioenschap, iets wat onaanvaadbaar zou zijn.
Bord 1
J.D. Leenen (1650) - C. de Graaf (geen rating)
In de opstelling van EP6 waren er een aantal verassingen, waaronder het spelen van Calvin de Graaf op bord 1. Op het laatst besloot Calvin dat hij niet op bord 4 wou spelen maar de vlaggendrager wilden worden van het team. Als de zoon van de Kaaieman boezemt hij automatisch angst in bij de tegenstander en zou hij zo maar remise kunnen afdwingen op bord 1, alleen moest hij dit keer tegen de sterkste speler van Leusden 2. De heer Hans Leenen staat 8e op de ratinglijst van Leusden en zou eigenlijk mee moeten doen met Leusden 1. Dat meneer Leenen angst had voor Kaaieman Jr. was al snel duidelijk, want vroeg in de wedstrijd vroeg Hans wat nou eigenlijk de rating was van de tegenstander. Calvin liet zich niet in zijn kaarten kijken en antwoorde “1850”. Helaas hielp dit niet bij de partij want Hans kwam door een gelukkie een toren voor en won na knap verweer van Calvin de partij. 1-0 voor Leusden.
Bord 4
H.R.J. de Geus (1443) - F.H. Woudenberg (1602)
Een andere verassing was de opstelling van Frank op bord 4, na een aantal wedstrijden op de onderste borden gebivakkeerd te hebben werd er besloten dat Frank een stap hoger op kon en daarom mocht het broertje van Martmans op bord 4. Het probleem van Frank is dat hij al snel denkt dat hijhoger op kan. Dit zorgt ervoor dat hij na een goede partij overmoedig wordt, waardoor de volgende wedstrijd al snel in treurnis eindigt. Zo speelde Frank knap remise op bord 1 in de kraker tegen EP 5 om daarna totaal kansloos ten onder te gaan op bord 3 tegen Muiderberg. Gelukkig heeft hij een goede begeleider in de vorm van ondergetekende, die de valkuilen kent van een overmoedige ik. Frank speelde een goede pot, wist op het juiste moment een paard te pakken voor een nietszeggende aanval van de tegenstander en won de partij makkelijk. Frank werd hiermee topscoorder samen met Thomas met 5,5 uit 7 en de volgende vraag is dan ook gerechtvaardigd: is Frank klaar voor een stap hogerop? 1-1 in ieder geval.
Bord 7
J. van den Broeke (1260) - N. van de Coterlet (1246)
Voordat je begint aan een wedstrijd weet je dat er een aantal sleutelpartijen zijn, de wedstrijd van Niels was er zo een. Verliezen we deze, dan verliezen we de wedstrijd. Om die reden geen slap geouwehoer maar een diagram van een cruciale stelling in de partij.
Het bord van Niels staat volledig in brand. Niels heeft net 23. Ke2 gespeeld en dreigt om mat te geven met Tf8-Lxf8-Dxf8. Zwart staat een stuk voor en als hij zijn koning kan beschermen dan staat hij gewonnen. Een goede optie zou zijn 23...Te6, waarna zwart een zeer goede positie heeft. Zwart maakt het zich moeilijk om nog een pion te slaan: 23....Dxg2 schaak. Niels reageert met 24. Tf2 en zwart moet nu heel erg uitkijken vanwege de genoemde matdreiging. De enige redding voor zwart is 24...Lxe4; schaak kan nu niet want toren van wit kan zijn toren niet bewegen, en vervolgens 25. Txg2 en dan 25....Lxg2 met een zeer goede positie voor zwart ondanks het dameverlies. Gelukkig deed de tegenstander van Niels iets anders: 24....Dh3 en Niels aarzelde niet en kwam met de reeks Tf8-Lxf8-Dxf8. 2-1.
Bord 5
W. Gruenbauer (1571) - R. Koelewijn (1547)
Als iemand nooit zenuwachtig wordt dan is het wel Ruth. Een Lallie is voor de duvel niet bang, of het nou de Russen zijn in operatie Barbarossa of een wat simpelere strijd tegen Leusden 2 doet er niet toe. Voor de wedstrijd liet Ruth al een aantal befaamde leuzen horen dat we die Leusdenaren zouden pakken. Helaas kon hij dat niet helemaal vertalen naar de partij op bord 5. Ruth speelde blitzkrieg en gebruikte er niet veel tijd voor. In zijn oneindige aanvalsdrang gaf die aardig wat materiaal weg. Ondanks het gebrek aan materiaal hield Ruth kansen op een mooie mataanval alleen wist de tegenstander dat net allemaal te pareren. 2-2.
Bord 8
P.W.A. van Kempen (1349) - J. Koelewijn (978)
Jasmijn had voor dit seizoen nog geen punten gescoord in de externe, maar beleefde een top seizoen met 2,5 uit 6 en vrijwel elke elo lijst hoort zij steevast bij de grootste stijgers. Gedurende het seizoen liet ze zien dat ze kon wedijveren met al die mannen om haar heen en van een shotje Coeberg kan ze ook genieten. De partij begon niet helemaal lekker voor haar, omdat ze al snel een pion verloor door een tactisch truukje van haar tegenstander. Ze kwam lichtelijk onder druk te staan maar wist haarzelf te bevrijden door een geniale zet die naar mijn idee ervoor zorgde dat ze remise behaalde.
Wit staat een pion voor en zijn pionnenstructuur lijkt een vesting te zijn. Jasmijn weet dit te doorbreken met de briljante 16....e5. Wit kan niet slaan met de f-pion vanwege Dxf2 en speelde 17 dxe5, hierna sloeg Jasmijn met het paard van d2 op de pion van e5. Hierdoor had Jasmijn een meer open stelling waar haar ruimtevoordeel van belang werd. Na een remise-aanbod een aantal zetten later kon de tegenstander niet anders dan het aannemen en zette Jasmijn haar goede vorm voort. 2.5-2.5.
Bord 6
E. Moed (1609) - E.M. Woudenberg (1541)
Met Mart heb je altijd het idee dat hij drukker is met meisjes dan met schaken. Of het nu meisjes wegbrengen is op de fiets, of dat hij een wedstrijd vrouwenvoetbal gaat bekijken om zodoende een wedstrijd te missen van EP6, het is altijd wat op dat gebied. Gelukkig liepen er in het gebouw van Leusden niet heel veel meisjes rond en speelde het knapste meisje in het gebouw in dezelfde zaal als Mart. Hierdoor kon Mart, ondanks het gierende testosteron in zijn lichaam, nog enigszins focussen op zijn eigen partij. In de partij zelf stond hij een beetje onder druk, maar Mart wist dat te neutraliseren en pakte een belangrijke remise. 3-3.
Bord 3
T. Zijlstra (1490) - J. Gootjes (1572)
Op bord 3 speelde de beruchte Jeroen Gootjes. We weten dat Jeroen een beetje nukkig wordt als hij verliest en alleen daarom hopen we dat hij in ieder geval remise speelt. Remise is dan winst voornamelijk voor zijn omgeving. Maar in dit geval konden we ook kampioen worden en werd het nog belangrijker. Hier de briljante paardmanouvre van Jeroen, die naar mijn idee 1e team-waardig is.
Toen ik deze stelling zag moest ik even nadenken. Jeroen geeft gewoon een paard weg - dacht ik - met Pe2. Alleen toen zag ik dat dan Txd7 dreigt met een zeer goede stelling voor wit. Het paard kon hierdoor niet geslagen worden en ging naar g3 om vervolgens het beloofde veld f5 te behalen. Vanuit daar was de tegenstander natuurlijk kansloos, zoals de grote verhalen uit het verleden ons al vertellen.
Bord 2
R.R. Jaarsma (1621) - T. Reichardt (1832)
Nu was er nog één partij bezig. Thomas op bord twee met zwart wist al snel voordeel te bereiken en hield dit voordeel ook vast. Ik wil bij deze ook complimenten uitdelen aan Thomas voor zijn focus aan het bord. Waarbij andere spelers nog weleens regelmatig een ommetje maken door het gehele gebouw, zoals de gebroeders Woudenberg, zat Thomas met volle concentratie aan het bord. En terecht want dit ging om de westrijd die beslissend was voor het kampioenschap. Met haviksogen keek Thomas naar het bord en bedacht hij variant op variant waar zijn tegenstander nul antwoord op had. Op het moment dat Jeroen won, bood Thomas gelijk remise aan vanwege het teambelang. Zijn tegenstander weigerde in een verschrikkelijke stelling en Thomas dwong daarna simpel zetherhaling af. Samen met Frank werd Thomas trouwens topscoorder van En Passant 6 en ik hoorde al in de wandelgangen dat sommigen bij EP vinden dat Thomas hogerop kan. 3.5-4.5 Kampioen!
Op het moment dat EP6 kampioen werd, regende het gelijk al klachten in het gebouw van Leusden vanwege geluidsoverlast. We besloten daarom maar snel te vertrekken richting het denksportcentrum en daar werd er tot diep in de nacht feest gevierd.
Laurents van Twillert