Degradatiespook EP5 nog niet afgeschud (verslag)

2017-04-03

Index  < Vorige  Volgende >

Degradatiespook nog niet afgeschud

Op vrijdag 31 maart moest het vijfde weer aan de bak. Dit keer in een uitwedstrijd tegen Soest 3. Dat team stond niet ver boven ons, dus met een beetje goede wil en geluk moest er misschien iets te halen zijn in Soest. Bij winst zou En Passant 5 zich definitief uit de degradatiezorgen schaken.

Wel begonnen we enigszins gehavend aan de wedstrijd. Twee stabiele factoren binnen het team, Jeroen Gootjes en Gia, waren deze avond verhinderd. Zij werden vervangen door Franciscus Hartog en Thomas Vos.

Na een uurtje of anderhalf zag het er helemaal niet slecht uit voor de onzen. Ik (bord 2) verloor door een dommigheidje een pion. Maar mijn tegenstander had een geïsoleerde dubbelpion, dus er leek nog geen man overboord. Mike (bord 1) was een pion voorgekomen, maar moest deze weer inleveren vanwege een vorkdreiging. Jeroen Makkinje (bord 7) was de vijandelijke stelling aan het omsingelen en Lammert (bord 4) was eveneens volop in de aanval. Frank (bord 5) stond een loper voor. De rest stond nog gelijk.

Thomas Vos (bord 8) was als eerste klaar. Toen ik na een halfuurtje kwam kijken bij zijn bord, stond hij een pion voor, maar na een uurtje stond hij een loper achter. 1 – 0 voor Soest. De 1 – 1 werd vrij snel binnengetikt door Jeroen Makkinje (bord 7). Achteraf in de auto naar Huizen vertelde Jeroen mij dat zijn tegenstander opgaf omdat deze het niet meer zag zitten, terwijl Jeroen zijn stelling op dat moment zeker niet gewonnen vond. Maar hoe dan ook, het punt is binnen en daar gaat het om. Jeroen speelt een dijk van een seizoen. 4 uit 5 heeft-ie tot nu toe gescoord.

Niet veel later kwam het vijfde zelfs twee bordpunten los van Soest 3. Lammert rondde zijn aanval bekwaam af en Frank zijn loper voorsprong. Ondertussen was Mike remise overeengekomen. 1,5 – 3,5.

Maarrrrrrrrrrr

In het zicht van de haven strandde het schip de EP 5 alsnog. Martmans (bord 3) die de hele wedstrijd gelijk stond, verloor in het eindspel een pion en kwam dit euvel niet meer te boven. Ikzelf kreeg te maken met een staaltje Soester uitknijpwerk. Mijn tegenstander vond een zwak punt in mijn stelling (de a- en b-lijn) en wist zijn vinger daar precies op te leggen. Ik kon de doorbraak niet tegenhouden, verloor nog een fors aantal pionnen en ging de bietenbrug op. 3,5 – 3,5. Op deze manier rustte een hele zware taak op de schouders van Franciscus, die in een moeilijke stelling één of twee wedstrijdpunten moest zien binnen te halen. Helaas werden het er nul. Een paar kleinigheden kostte Franciscus eerst een pion en later een stuk. Franciscus wurmde met zijn koning nog richting de andere koning en zijn tegenstander moest nog even op zijn tellen passen. Maar dat deed de Soester en wij konden met lege handen terugkeren naar het schaakkasteel. Franciscus hoeft zich absoluut niet te schamen voor zijn nederlaag. Hij is pas sinds enkele weken (weer) lid van En Passant (hij was wel jeugdlid geweest in de jaren 80, toen ik het schaakspel nog moest leren). Gezien de inzet die hij toonde, kunnen we in de toekomst nog veel goeds van hem verwachten.

Het vijfde moet dus nog even billenknijpen voor wat betreft lijfsbehoud. HSG 4 staat nog wel stijf onderaan, maar heeft een iets makkelijker programma de laatste wedstrijden.

Rick van Beek