EP2 begint met nederlaag (+verslag)

2016-10-19

Index  < Vorige  Volgende >

Vooruit met de geit!

En Passant 2 wil vooruit. Het vlaggenschip van EP stoomt inmiddels al heel wat jaren over de hoogste golven, maar het rubberbootje dat EP2 heet blijft vooralsnog achter. Het niveau van LSG 2 in 2007-2008 (meesterklasse!) zullen we wel niet halen, maar de derde klasse KNSB moet op termijn toch haalbaar zijn.

Voorlopig is het echter nog lang niet zo ver. Net als twee seizoenen geleden speelt EP2 in de SGS promotieklasse. Destijds bleef het avontuur beperkt tot één seizoen, dus handhaving is voor dit seizoen een logischere doelstelling. Kampioen worden en landelijk spelen, dat is voorlopig slechts barpraat. In vergelijking met toen heeft het team er vooral wat jongere spelers (Robin Reichardt, Gabriël Krouwel en vooruit, ondergetekende) bijgekregen. Daarnaast is de terugkeer van Sjoerd Drent een flinke versterking. Hiertegenover staat het gemis van teamleider Jan-Matthijs van Leeuwen, wiens taken zijn overgenomen door Arie van den Hoogen.

De eerste wedstrijd in de competitie was gelijk een zware; uit naar het welbekende Ons Genoegen. Van beide kanten waren er behoorlijke aanwezigheidsproblemen, vandaar dat besloten werd om drie partijen vooruit te spelen. In dit geval pakte dat qua score slecht uit (spoiler!), maar ook in het algemeen zitten daar toch nadelen aan. Zelfs bij het immer gezellige OG gaat de sfeer er toch een beetje uit, als je een soort veredelde viertallenwedstrijd zit te spelen. Het verzamelen van alle partijen werd ook een logistieke nachtmerrie, die maar ten dele gelukt is.

Episode één – 30 september

4.

William van de Groep (w)

-

Arie van den Hoogen

5.

Arie van der Burch

-

Dick de Graaf (w)

De aftrap van de SGS-competitie viel dit jaar zelfs vóór de algemene vergadering van 5 oktober. Een unicum? Heiligschennis? Ons Genoegen had Ex Passanters William en Mohammed Arie naar Bunschoten afgevaardigd. In beide partijen kwam een stelling met ongelijke lopers op het bord. Twee remises dus? Nee, twee nullen! Ja hoor, ook met ongelijke lopers kun je verliezen, vooral als er nog zware stukken op het bord staan. Hieronder anderhalve partij: Update: Arie stuurde ook zijn eigen analyse op, deze is hieronder toegevoegd.

Hieronder met analyse JR

Hieronder met analyse AvdH

Het bleef nog lang onrustig in het denksportcentrum, dat dan weer wel. Maar ja, twee nullen zijn twee nullen!

Episode twee – 7 oktober

2.

Laurents van Twillert (w)

-

Gabriël Krouwel

Na die twee vooruitspeelnullen hadden we ons lesje nog niet geleerd. Ook Gabriël Krouwel kampte met aanwezigheidsproblemen, na onderling overleg werd er opnieuw een vooruitspeeldatum geprikt. Het was een herhaling van zetten; weer een Ex Passanter op bezoek, weer een nul, weer bleef het lang onrustig. De partij moet ik u helaas schuldig blijven. kwam last-minute toch nog boven tafel. Hieronder is ie, met wat summier commentaar van Robert en ondergetekende.

Episode drie – 13 oktober

1.

Sjaak van de Groep

-

Sjoerd Drent (w)

3.

Martinus Riemersma

-

Gijs-Cor Heuveling (w)

6.

Tom Bekius (w)

-

Jasper Reichardt

7.

Bab Wilders

-

Robert Krouwel (w)

8.

Henk Strating (w)

-

Arie van Diermen

Op de eigenlijke wedstrijddatum waren er nog vijf partijen te spelen. De 3-0 achterstand gaf een wat vreemd gevoel. Je weet dat je eigenlijk moet winnen, maar toch rustig moet blijven en geen gekke dingen moet doen.

De snelle tegengoal

Gelukkig kwamen we relatief snel terug in de wedstrijd. Robert Krouwel bracht de 3-1 op het scorebord, de analyse is van hemzelf.

“Je hebt de dame aangeraakt Sergei, je moet ermee zetten”

Bovenstaand citaat is van Friso Nijboer, tijdens de partij Tiviakov – Nijboer op het Open NK 2006. Tiviakov had overzien dat hij schaak stond en deed een andere (dus onreglementaire) damezet. Die zet moest hij terugnemen en vervangen door een reglementaire zet. Zoals Friso fijntjes opmerkte, moest dat wel een damezet zijn, de dame was immers aangeraakt. De enige reglementaire damezet zou de dame weggeven, dus Tiviakov kon opgeven (wat hij deed door boos weg te lopen).

Vervang “Sergei” door “Sjakov” en je hebt zo ongeveer het einde van Sjoerd Drent – Sjaak van de Groep. Sjoerd stond (in tegenstelling tot Friso destijds!) al gewonnen en gaf een schaakje, wat door Sjaak overzien werd. Sjaak dacht met zijn dame een toren te kunnen slaan, maar vergat dat hij het schaak moest opheffen. Sjoerd zou sowieso een stuk winnen, door de verplichting tot damezet misschien nog wel meer, zodat Sjaak kon opgeven. Het stond 3-2!

Update: Deze partij is ook nog boven water gekomen (bedankt, Sjoerd!), zie de viewer:

De Heuvelingloper

Kon het dan toch nog? Nou, Gijs-Cor en ondergetekende stonden erg moeizaam en bij Arie van Diermen kon het nog alle kanten op. 4-4 was dus nog een mogelijkheid, veel meer ook niet. Langzaam maar zeker glipten die moeizame stellingen ons echter uit de handen. Eerst ging het mis bij Gijs-Cor, die een problematisch eindspel moest verdedigen.

Gereconstrueerde stelling uit Gijs-Cor Heuveling – Martinus Riemersma, zwart aan zet

In iets als bovenstaande stelling (het betreft een reconstructie uit het hoofd) kwam zwart met e6-e5. Gijs-Cor (wit) moet haast wel slaan, anders komt e5-e4, Ld3 en zwart gaat c4 ophalen. Ook dan wordt het lastig, wit wordt teruggedrongen omdat hij amper tempozetten heeft. De Heuvelingloper op b3 maakt helaas zijn reputatie waar. Het ging nog lang goed, maar nadat de zwartspeler pion a4 wist te winnen was het snel uit.

Het winnende punt

Het winnende punt werd gescoord op mijn eigen bord, helaas wel door mijn tegenstander Tom Bekius. Direct uit de opening kwam hij met een pionoffer dat we allebei niet goed beoordeeld hadden, maar zeer goed voor hem bleek te zijn. Ten koste van een hoop moeite en de inhoud van mijn denktank kwam ik redelijk uit de ellende, om vervolgens met één koningszetje alles weer weg te geven. Enfin, de partij:

Chaos

Wat er op het laatste bord gebeurde was amper met een pen te beschrijven. Henk Strating en Arie van Diermen hebben allebei een paar keer gewonnen en verloren gestaan, uiteindelijk werd er in wederzijdse tijdnood (20-30 seconden p.p., plus increment) maar tot remise besloten. Aan verdere analyse ga ik me niet wagen, speel maar na in de viewer met commentaar van Arie zelf:

Onderstaand de volledige uitslag. Wat doet zo’n rijtje nullen toch treurig aan…

 

Ons Genoegen 1

En Passant 2

5,5

-

2,5

1.

S. van de Groep (Sjaak)

S. Drent (Sjoerd)

0

-

1

2.

L. van Twillert (Laurents)

G.T. Krouwel (Gabriel Tristan)

1

-

0

3.

M. Riemersma (Martinus)

G.C. Heuveling (Gijs-Cor)

1

-

0

4.

W. van de Groep (William)

A. van den Hoogen (Arie)

1

-

0

5.

A.J. van der Burch (Arie)

D. de Graaf (Dick)

1

-

0

6.

T. Bekius (Tom)

J. Reichardt (Jasper)

1

-

0

7.

B.H. Wilders (Bab)

R. Krouwel (Robert)

0

-

1

8.

H. Strating (Henk)

A. van Diermen (Arie)

0,5

-

0,5

Op 4 november staat alweer de volgende wedstrijd op het programma, thuis tegen Amersfoort 2. Opnieuw een pittige tegenstander, maar ja, welke tegenstanders zijn eigenlijk niet pittig? Enfin, we gaan gewoon weer proberen te winnen, vooruit met de geit!

 

Jasper Reichardt