Op zaterdag 24 januari gingen Gert, Monica en Robin Reichardt en ik naar Wijk aan Zee. De kinders om daar eens rond te neuzen, Gert en ik om deel te nemen aan de oploswedstrijd. Gerts enthousiasme na vorig jaar wekte mijn nieuwsgierigheid en ik wilde het ook eens meemaken.
Het gaf een gevoel alsof ik terug was in de schoolbanken. Zeventien man aan een tafeltje, pen en schaakbord bij de hand wachtend op het moment dat het examen werd uitgedeeld. Dat bestond uit negen opgaven waarvoor we drie uur de tijd hadden. Die opgaven mag ik helaas nog niet publiceren, wellicht dat ik er bij een trainingsuurtje eens aandacht aan besteed.
Terug in de schoolbanken! Foto: René Olthof
Het begin viel een beetje tegen. Opgave 1 leek een elementair toreneindspelletje, maar ik kreeg het maar niet winnend voor wit. Na zowat een half uur zonder oplossing maar naar opgave twee gegaan. Gelukkig, die vond ik snel. Opgave drie, ook makkelijk! Een patje dankzij twee dolle torens. Vier duurde weer wat langer, maar uiteindelijk vond ik hem. Twee paarden offeren en dan met de sterke koning het pionneneindspel winnen. Vijf! Een rare stelling, maar ineens vond ik 3.Lb2! Hebbes!
Opgave zes… geen touw aan vast te knopen. Overslaan en alsnog doen als er tijd over is. Zeven was mooi. Een opgave die lijkt op een bekend pionneneindspel, maar nu stonden er nog lopers op het bord. Ik vond de oplossing en was blij! Opgave acht dan. Wit staat een toren voor, maar zwart heeft vrijpionnen en een sterke loper. De rechttoe-rechtaanmethode werkt niet, maar snel genoeg had ik door dat die toren moest worden geofferd om de loper af te leiden. De laatste stelling was een chaos, waarin wit een winnende koningsaanval moest krijgen. Ik vond hem snel! Loper offeren, kan niet genomen worden, en dan heel lomp die dame in die stelling knallen! Ja hoor, aan alle kanten uit. Snel nog even naar opgave 1 toe, maar helaas, de tijd was om. Die drie uur vliegen voorbij.
Ook Gert luistert aandachtig naar de wedstrijdleider. Foto: René Olthof
Maar ik was niet ontevreden. Twee van de negen zouden me geen punten opleveren, maar de rest toch wel zou ik denken!
Uiteindelijk had ik alleen de opgaven twee en zeven helemaal goed. Bij anderen had ik in mijn enthousiasme de taaiste verdediging gemist en dat kostte punten. En bij opgave vier offerde ik mijn tweede paard op het verkeerde veld. De rest van het plan was helemaal goed, maar helaas: als het op zet twee misgaat krijg je maar een van de vijf te verdienen punten! Zonde! En mijn lompe dameoffer in opgave 9 bleek van geen kant te kloppen! Ik scoorde derhalve 0-5-1-1-2-0-5-1-1 = 16 punten. Het leverde me de achtste plaats op. Bij het zien van de uitwerkingen constateerde ik dat ik mijn oplossingen wel erg uitgebreid had uitgewerkt. Uiteindelijk werden er alleen maar punten gegeven voor de hoofdvariant. Ik zat steeds toe te lichten waarom andere varianten fout waren. Dat bleek slechts zonde van mijn tijd. Dat weten we dan weer voor de volgende keer!
En dan .... puzzelen maar! Foto: René Olthof
Gert Reichardt werd met de reeks 0-1-0-1-0-1-5-1-0 = 9 vijftiende. Evenveel punten als meneer Fraikin, maar Gert leverde zijn examen 8 minuten eerder in, dus Fraikin werd zestiende.
De winnaar werd Wouter van Rijn. Met 26 punten was hij uiteindelijk de enige die meer dan 50% van de beschikbare punten scoorde. Het was blijkbaar moeilijk! IM Twan Burg werd met 22 punten tweede, Willem van Briemen werd derde met 21.
Richard Vedder