Het Open Eemlandtoernooi 2014 is gewonnen door Jeroen Schuil, die samen met Arjan Tissink op 5,5 uit 7 eindigde. Op basis van onderling resultaat gaan de titel en de beker dit jaar naar de SGS-voorzitter.
In de slotronde werd het topbord (Tom Officier - Jeroen Schuil) live uitgezonden, achteraf bleek dat niet zo'n handige keuze te zijn. Tegen de tijd dat de fotograaf zijn fototoestel uit zijn tas had gepakt, zag het bord er namelijk al als volgt uit:
Een snelle remise dus, wat betekende dat de strijd op bord 2 (William van de Groep - Arjan Tissink) cruciaal zou zijn. Degene die won zou op 5,5 komen, gelijk met Jeroen Schuil. Het werd een ware thriller van meer dan 100 zetten. De partij valt na te spelen in de viewer, met de kanttekening dat we niet kunnen beloven dat de reconstructie 100% nauwkeurig is.
William van de Groep (wit) - Arjan Tissink (zwart)
Uiteindelijk ontstond een eindspel met voor beiden een loper (op ongelijke kleur), twee pionnen en voor Arjan nog een paard. Na lang manoeuvreren (de 50 zetten-regel werd al genoemd) wist Arjen uiteindelijk de koning van zijn tegenstander vast te zetten, om vervolgens door zetdwang het mat af te dwingen. Hiermee werd Arjan gedeeld toernooiwinnaar, al moest hij zoals gezegd de beker aan Jeroen Schuil laten. William werd ongedeeld derde, voor o.a. aftredend kampioen Dick de Graaf (die tijdens de slotronde al in Bilbao zat voor de Europa Cup) en Audry Burer, die de ratingprijs won. Klik hier voor de volledige eindstand in groep A.
In de B-groep was de titelstrijd al voor de laatste ronde beslist, doordat Bert Lardenoye (foto) op een ongelooflijke 6 uit 6 stond. Dat daar in de slotronde "maar" een halfje bij kwam tegen Wim Vijvers is slechts voor de statistieken. Wim wist door deze remise wel zijn ongeslagen status te behouden, zijn 4,5 punt zou goed zijn voor een gedeelde derde plaats.
Ook de andere partijen aan de topborden in groep B eindigden in remise. Henk Overmeer hield Ed Mönch van zich af en behield daarmee zijn mooie tweede plek, Ed werd gedeeld derde. Gijs Huijgen en Jacob de Graaf kwamen in een eindspel met ongelijke lopers terecht, door de onvermijdelijke remise vielen beiden buiten de prijzen. De ratingprijs in groep B ging naar Robin Reichardt (4 uit 7), ondanks dat hij slotronde wegens de KNSB-jeugdcompetitie niet mee kon spelen. Klik hier voor de eindstand in groep B.
Dan heeft u tot slot nog een tweetal juryrapporten te goed:
De dame en heren gingen niet heel zuinig met hun stukken om in deze ronde. Een bloemlezing van voornamelijk ongepast geweld:
Als al die offers mislukken, beloont de jury een positionele prestatie en daarbij viel het oog onder andere op de partij tussen Wim Vijvers en Alex van de Vuurst. Wim lokte een flinke verzwakking uit in de zwarte koningsstelling en profiteerde na zwarts matige f7-f5 (het mat voorkomen met g7-g6 was verstandiger) met een fraai Pg6, gevolgd door een beslissende penetratie met zware stukken. Dat leverde uiteindelijk een gewonnen eindspel op. Dat eindspel was overigens niet nodig geweest als Wim 27 Tf3! had gevonden.
Een beslissende penetratie was ook te zien bij Henk Overmeer. Hij viel over de damevleugel de stelling binnen van de degelijke (want allemaal remises!) Jan Ero. Het offensief leverde uiteindelijk een eindspel op met drie pionnen meer. Een fraaie overwinning, die de jury voor een dilemma stelde.
Wie verdient nu de rondeprijs voor een overtuigende presentatie, Wim Vijvers of Henk Overmeer? Beiden verdienen applaus, maar er is maar één pond paling. De jury overwoog om het publiek te laten beslissen, de zogenaamde “applausmeter”, maar ook daar kleven bezwaren aan. Dan zou het publiek eigenlijk het huiswerk van de jury aan het doen zijn, dat is natuurlijk niet de bedoeling. Na enig delibereren heeft de jury toch een beslissing kunnen nemen. Op grond van de vertoonde doortastendheid gaat de paling naar Henk Overmeer.
Door IGM Matthew Sadler
Er waren twee partijen die in aanmerking kwamen voor de rondeprijs:
Een originele opening waar wit voordeel heeft proberen te halen uit het feit dat hij nog geen d4 gespeeld had. Heel veel manieren om dit te doen...ik heb deze echter nooit eerder gezien. 4 was een goede zet en Db5 ook, en de laatste zet was een mooie manier om te voorkomen dat zwart enige tegenspel kreeg.
Een mooie thematische partij voor de Benko. Zwart had op f1 moeten slaan op de 7e zet; op deze manier kreeg wit een hele goede Benko. En wit heeft er heel goed gebruik van gemaakt! Hij heeft een hoop goede typische plannen uitgevoerd:
Allemaal om de druk van de tegenstander op de damesvleugel te beperken.
Ik vond de pionzetten f4, h4 & a5 ook goed om steeds ruimte te pakken en de druk op zwart te verhogen. En het afwikkelen na het eindspel en het afmaken ervan was ook goed gedaan.
Twee mooie partijen. Moeilijke keuze maar ik denk dat de 2e partij het net wint. Zwart bood net iets meer tegenstand in de 2e partij waardoor wit over een lange periode accurate zetten moest vinden...en dat deed hij ook heel goed! Sorry Dennis!