De op één na laatste wedstrijd van het seizoen, thuis tegen Soest. Tegelijk speelde het bekerteam in Soest voor een plaats in de volgende ronde van de SGS beker.
Voor EP 4 stond er, behalve de eer van een eventuele 2e plaats, niets meer op het spel. Voor Soest gold hetzelfde. Beide teams wilden dus graag winnen. Op rating was Soest licht favoriet (EP: 1650, Soest 1660). Teamleider Rick van Beek moest dus iets bedenken. Ik laat Jeroen met wit spelen, doet hij altijd goed. Zelf wil ik wel met zwart. Op bord één van Soest speelt een hele sterke speler. Zetten we Gijs tegenover. Het seizoen van Gijs is toch al niet best maar tegen Baarn liet hij zien (zijn enige winstpartij dit jaar) dat hij op bord 5 de sterkste speler van Baarn de baas kon. Hij speelt blijkbaar goed tegen sterke spelers. Monica wilde een keer wit en Hans niet op een hoog bord. Hans met wit is ook vaak een goede keuze. De opstelling was dus gemaakt. Rick liet de opstelling gewoon liggen. Niet handig als je iets tactisch van plan bent! De partijen (wat ik er van gezien/gehoord heb):
Bord 1: Jarno Witkamp – Gijs Huijgen 1-0
Een partij waarbij zelfs na een uur of 3 spelen slechts een pionnetje aan beide kanten van het bord was. Jarno had een licht ruimte-overwicht en bleef bouwen aan een goede stelling. Toen er op d4 een zwarte pion van het bord ging (terugslaan ging niet vanwege een penning), kon wit de goede opstelling van de stukken benutten en Gijs op een 0 trakteren.
Bord 2: Gert Reichardt – Marc Schendeling 1-0
Van deze partij heb ik wat meer gezien. In een Weense opening met de loper op c4 zegt Henk (Vedder) tijdens de analyses met Robin, Monica en Rolf altijd: “kijk of het mogelijk is op f7 te slaan”. Nu zit ik uiteraard niet bij die analyses, maar omdat dit een keer helemaal aan het begin ter sprake kwam kreeg ik het nog net mee. Het won nu een pion en voor zwart een slechte stelling. Zwart had enige compensatie vanwege de onveilige positie van de witte koning. Toen wit er in slaagde lang te rokeren en ook nog een kwaliteit te winnen was de partij voorbij.
Bord 3: Jeroen Smits – Robin Reichardt ½-½
Wit koos voor het London system. Hoewel Robin dit een tijdje geleden ook regelmatig (met wit) speelde, lukte het niet een goed antwoord te vinden. Wit kreeg wat meer ruimte en zwart moest een pion geven voor een beetje lucht. Een aanval op h7 noopte zwart tot de zet g6 waardoor de zwarte velden rond zijn koning erg zwak werden. Robin wilde dus graag de zwartveldige loper hebben. Wit wilde die niet ruilen zodat de lopers elkaar bleven achtervolgen. Op grond hiervan werd tot remise besloten.
Bord 4: Monica Reichardt – Stefan Florijn 1-0
Monica speelde de afruilvariant van de Caro Kann. Meestal goed voor zwart maar Monica besloot haar stukken zo actief mogelijk neer te zetten en met wat dreigingen zwart in de verdediging te drukken. Een tactische afwikkeling (lessen van Frank Erwich en Henk beginnen hun vruchten af te werpen) leverde een vol stuk op. Dat vond de zwartspeler voldoende om op te geven.
Bord 5: Stefan Blom – Rick van Beek 1-0
Het begin van de partij heb ik niet zo meegekregen. Nadat de lichte stukken geruild waren ontstond een eindspel met flinke druk van wit langs de e-lijn. Volgens de vele (beste) stuurlui aan de kant konden we rustig naar de bar gaan want dit eindspel is geheid remise. Ze hadden geen rekening gehouden met “het seizoen van Rick in ‘t 4de”: het gaat vaak prima maar aan het einde nèt niet. Zo ook nu. Rick verloor uiteindelijk toch nog. Of hij echt een fout maakte weet ik niet.
Bord 6: Hans de Vries – Rob Prinzen 1-0
Doe mij maar op een laag bord zei Hans toen hij binnenkwam. Hij oogde wat vermoeid en de oorzaak werd snel duidelijk: zowel zakelijk als privé een hele drukke week gehad. Hij wilde het team niet in de steek laten. Wordt gewaardeerd Hans. Sommige andere spelers denken daar wat lichtzinniger over… Hans speelde een vlotte aanvalspartij. Allerlei dreigingen werden Rob te veel en al vlot kon Hans het punt laten bijschrijven.
Bord 7: Mark Leegwater- Aart de Jong ½-½
Bashar had andere prioriteiten, Ernst niet aanwezig, kortom een invaller nodig. Rick kwam uit bij Aart. Nu heeft Aart op vrijdag ook de taak de onderlinge competitie in te delen. Dat betekende dat hij z’n aandacht moest verdelen. Toch was Aart goed genoeg om een puike pot te spelen. Hij miste wat kansen en toen hij er achter kwam dat hij er niet door kon komen werd tot remise besloten. De teamoverwinning was immers binnen en zoals Henk altijd zegt……
Bord 8: Jeroen Gootjes – Bram Ruiter 1-0
Jeroen speelde tegen (op papier) de zwakste tegenstander. Je moet het eerst maar eens winnen! Jeroen pende het paard van zwart op e7. Zwart probeerde uit alle macht onder penning uit te komen. Jeroen wist echter de druk te handhaven en verder op te voeren. Toen duidelijk werd dat het stuk verloren ging gaf zwart op.
Al met al een mooie overwinning op een naaste concurrent. Opvallend was dat alle witte borden wonnen terwijl de zwarte borden 1 uit 4 scoorden!
EP4 staat nu nog 3de, maar als Houten volgens verwachting maandag a.s. wint van BSG staan we 2e. De laatste wedstrijd tegen Vecht en Ommelanden goed afronden en het seizoen kan beëindigd worden met een keurige 2e plaats!
Gert Reichardt