En Passant 5 is na een uitglijder in de eerste ronde langzaam op koers geraakt voor het kampioenschap en/of promotie. 21 maart a.s. is de kraker tegen koploper Het Dikke Torentje 1, waar in de wandelgangen al tijden over gepraat wordt. Maar eerst moest er nog “even” gewonnen worden van De Pion Voga 1. Uit naar Hilversum, naar een club van vooral oude heren, waar ze nog precies een achttal op de been kunnen brengen. We misten basisspelers Mike, Jasmijn en Tijmen, maar Jeroen Makkinje en Peter Tak waren zeer luxe invallers. Dat moest toch een makkie worden?
Juist door die mentaliteit ging het deze dinsdagavond nog bijna mis. Joël was als eerste klaar. Hij kwam vrij snel een pion achter, maar had wel enige compensatie door zijn betere pionnenstructuur. De stukken vlogen van het bord af, terwijl mij altijd geleerd is dat je met materiaal achter je stukken op het bord moet houden. Het eindspel (met nog steeds een pion minder) werd echter remise gegeven. Een klein gelukje, want een tegenstander die meer van melken houdt had er misschien wel een vol punt uitgeknepen.
De eerste nul van de avond kwam op naam van Aart, met zwart aan bord 6. Wat er allemaal is misgegaan weet ik niet, maar ik heb geen moment een fatsoenlijke stelling op zijn bord gezien. Ik zag wel allerlei witte stukken binnen komen denderen en even later verscheen er een 0 op het scoreformulier. Tussenstand 1,5-0,5.
De stand werd weer gelijkgetrokken door Jeroen Makkinje op het staartbord. Al na 8 zetten was de partij feitelijk voorbij, toen zijn tegenstander besloot een loper cadeau te geven. Een paar zetten later ging ook nog eens diens telefoon af. De wedstrijdleider (teamleider thuisclub) scheen zich niet bewust van de verplichting om een 0 uit te delen en Jeroen vond het ook wel prima zo, want hij was niet komen invallen om na een half uur de stukken weer in de doos te doen. Maar met een loper meer en zonder dames op heb bord, was het voor Jeroen natuurlijk een koud kunstje. Zijn vrijwel foutloze techniek valt te bewonderen in de partijviewer.
De stand was dus weer gelijk, maar makkelijk zag het er zeker niet uit. Thomas stond een stuk achter, al had hij nog wel een paar pionnetjes en rommelkansen als magere compensatie. Peter had twee pionnen geofferd voor aanvalskansen, maar de stelling bleef gesloten en hij boekte weinig vooruitgang. Die twee pionnetjes gaan dan steeds zwaarder te wegen... Dion stond volkomen gelijk, Ernst en ondergetekende beter. Een 4-4 leek dus in de lucht te hangen, daarvoor waren we toch niet naar Hilversum gekomen!?
Een meevaller kwam er aan het eerste bord. De aanval waar Peter twee pionnen voor had geofferd kwam er eigenlijk nooit. Gelukkig voor hem was zijn tegenstander meer met remise dan met winst bezig. Want toen het meeste materiaal verdwenen was en er een erg lastig eindspel met twee minuspionnen over was, kreeg Peter - niet voor het eerst - remise aangeboden. Deze keer was hij zo verstandig om het niet te weigeren. De tweede ietwat gelukkige remise van de avond. Zijn eigen analyse vindt u in de viewer:
Ernst wist zijn goede stelling inderdaad in een vol punt om te zetten, zodat we voor het eerst op voorsprong kwamen. De opening van zijn tegenstander (1. e4 e5 2. Pf3 Pc6 3. Lc4 h6?) was al enigszins dubieus. Ernst kon lekker met zijn stukken naar voren, om zijn tegenstander flink onder druk te zetten. En druk zetten, fouten afdwingen en zo het punt binnenhalen kan Ernst als geen ander. We stonden op voorsprong! Foutloos noteren kan hij echter nog steeds niet, dus de partij moet ik u schuldig blijven…
De 4-2 kwam op naam van Dion. Lange tijd was het een beetje duwen en trekken, maar heel veel gebeurde er niet. Dion had wel een klein plusje, want wit had een zwakke achtergebleven pion op e3. Toen zijn tegenstander de fout in ging in een lastig te verdedigen eindspel stond Dion plotsklaps op winst. Jammer genoeg miste hij de gemakkelijkste winstweg, zie ook de partijviewer. Nu had het paardeindspel nog lastig kunnen worden, maar toen de paarden geruild werden was het pionneneindspel op één tempootje precies gewonnen, een keurige overwinning. De slotstelling (diagram) is vrij curieus: Wit aan zet speelt a5 en wint, zwart aan zet speelt a5 en wint. Gelukkig voor EP5 was Dion (zwart) aan zet...
De partijviewer:
Thomas probeerde met een stuk achter nog heel lang te rommelen, maar hij moest uiteindelijk ook het hoofd buigen. Een onverwachte en dure 0, want we hadden beslist gerekend op een paaltje van onze topscorer. Het kost het team een belangrijk bordpunt en Thomas zijn ongeslagen status (hij stond op 9,5 uit 10) van dit seizoen. Met 3 man op 4,5 en eentje op 4 is de strijd om de bordprijs ook weer helemaal open. In onderstaande viewer een fragment uit het slot van de partij, waar de zwartspeler nog een fraaie winst mist.
En dan ondergetekende, zoals gewoonlijk als laatste klaar. In de opening kreeg ik snel het centrum in handen. Ik had met zwart een d- en e-pion en mijn tegenstander een b- en c-pion. Die centrumpionnen werden vrijpionnen die uiteindelijk een volle toren opleverden. Onderweg offerde ik ergens een kwaliteit, dus had ik gewoon een stuk meer. Ik miste een snellere tactische winst en dwong in plaats daarvan de overgang naar een eindspel met twee lopers tegen één loper af. Dat ging niet meer fout, zodat ik na twee remises weer eens een vol punt kon drukken.
Eindstand 3-5 dus, ondanks dat het moeizaam ging hebben we in ieder geval de matchpunten. HSG 5 heeft verloren van koploper Het Dikke Torentje 1, zodat we vooralsnog tweede staan. De volgende keer mogen we zelf thuis aantreden tegen de koploper. Dan zal het echt beter moeten dan deze keer, anders kunnen we promotie op onze buik schrijven!
Jasper Reichardt