Wat een dag, wat een dag!
(Kaaieman-deelnemer Gert Pijl schreef onderstaand verslag, over het Kaaiemantoernooi in 2007)
Liftaanbieder Martijn (Benschop, clubgenoot van Gert) was gsm-technisch onbereikbaar, dus dat werd toch de fiets. Niet via het veerpontje, maar via Baarn en Eemdijk en dan is het iets meer dan 20 km. De buienradar voorspelde een droogtegolf, dus dat zag er goed uit. Om 9 uur stapte ik op, en een minuut later sloeg het noodlot al toe: afgebroken trapper! Goede raad was duur, maar de dichtstbijzijnde fietsenmaker deed me kwart over negen al weer vrolijk opstappen :-)
Een enkele regenflard daargelaten bleef het verder gelukkig droog, totdat ik de Eem overging en linksaf sloeg. Drie kilometer natte tegenwind, tot daar waar het pontje aan hoort te komen, maakten het ff zwaar, maar de laatste twee kilometer flink de rug gerecht, want pal de wind mee, en dus keurig op tijd!
Een warm welkom, vele bekende koppen, Hé daar is Joost, speciaal voor mij gekomen? Guido achter een tafeltje nam de tientjes in ontvangst, in ruil voor een scorekaartje voor de drie voorrondevierkampen en voor een consumptiebon, goed voor een bakje kibbeling, een broodje, een kop koffie en nog een drankje! Hoe is het allemaal mogelijk, Kaaieman?
De eerste vierkamp, de eerste ronde. Met zwart tegen Master X! Hebben we dat meteen maar gehad...: 1.e4 c5 2.Pf3 Pc6 3.d4 cxd4 4.Pxd4 e5 5.Pb5 a6 6.P5c3 Pf6 7.Pd5?! Pxe4 en ff later: Doe je een beetje rustig aan Gert, dit is mijn eerste partij hoor..., maar uiteindelijk won de klasse het toch nog. Maar wat gebeurde er naast ons? De Soester Leegwater tegen Ben de Leur: Bij welke club speel jij? Nou heeft Ben nogal wat keuze, maar na een seconde nadenken antwoordde hij: "AAS". Wat is dat? "De Alternatieve Aalsmeerse Schaakclub". O, nooit van gehoord, was de reactie. LOL! Xander en ik konden ons lachen niet inhouden, en Ben, de voorganger en opvolger van Willem M, zat met z'n ehhh, mond vol tanden... Gelachen werd er de dag nog heel veel, gelukkig! Vooral 's middags, in de finalegroepen.
Maar voor het zover was eerst drie keer drie voorrondes om de indeling van vijf finaleszestien- of achttienkampen te bepalen. D'n Spreekstalmeester Richard had net uitgelegd hoe je een schaakstaande koning moest claimen, en in ronde 2 toonde diezelfde Ben al aan goed opgelet te hebben toen ik hem eeuwig schaak hield... Maar, toch een heel punt meer dan een dorpsgenoot van me die het bijzonder trof: drie IGM's als tegenstander! Wat die drie van zo'n indeling vonden vertelt het verhaal verder niet ;-)
Vierkamp twee bracht de Texelse lokalgrossmeister Richter, en twee echte localo's, waarvan er eentje toen al aankondigde dat hij finalegroep E zou gaan winnen... Weer 1 uit 3, dat was bij elkaar niet bar veel en zo speelde ik ook mijn derde vierkamp boven. Beetje oefenen tegen JeroenM, en niet veel later twee makkelijke overwinningen en alleen nog even het Sinasmonster doen. Begint ie me eerst omstandig uit te leggen dat hij tegenwoordig meer voor de Cassis gaat.. Tsja, dat verklaart vermoedelijk mijn onderschatting, die hij met Dc1+ en Df4# afstrafte!? Hmmm, 4 uit 9 slechts, wat zou dat me brengen in de middag?
De bovenzaal, zoveel was zeker. Want alleen de A- en de B-groep zaten beneden, en de andere drie dus boven. Waar ik het aan te danken had weet ik niet, maar waar bijna alle "min-éners" in de C-groep terecht kwamen, mocht ik de strijd aangaan in de D-groep... Van het geweld beneden krijg je dan verdomd weinig mee, maar wat geeft het, want boven is meer dan genoeg te beleven, met name door de aanwezigheid van het fenomeen Paul Mars. Op het schaakbord bakt ie er weliswaar niet zoveel van, maar zijn grappen en grollen ontlokten veel gebulder, en meer zelfs...!
De eerste ronde was mijn tegenstander Arie van Diermen. Al heel wat keren competitie tegen gespeeld, pingpong wel te verstaan! Maar nu dus met wit tegen zijn gebruikelijke Pirc, waarvan me tijdens de partij te binnen schoot dat hij jaren geleden in onze enige SGS-verlieswedstrijd ook al een heel punt scoorde. Al heel gauw ging het mis, maar gelukkig verwisselde hij de zetten bij het uitvoeren van de winnende combinatie en kon ik mijn eerste punt laten aantekenen door groepsleider Guido. Dat was een mooie meevaller! Vervolgens een stoeltje naar links geschoven en 1.e4 c5 2.Pf3 Pc6 3.d4 cxd4 4.Pxd4 e5 5.Pb5 a6 6.Pd6+ Schaak! Lxd6 7.Dxd6 Df6 8.Dd1 Dg6 9.Pc3 d5 10.exd5 Pd4 O, moest ik met de pion slaan? 11.Dd3 Pxc2+ Ach, dat kan. Waar kom jij eigenlijk vandaan? Waar ligt dat? Mag iedereen daar naar binnen? 12.Ke2 Pxa1 Die mag je hebben hoor. 13.Pe4 Ld7 Dat zijn derdeklasse onderbondtrucjes! 14.Ke1 Lb5 15.Dc2 Pxc2+ 16.Lxb5+ 0-1 Ja, zo kan ik het ook... Dat was Paul Mars.
Nou werkt dat stoelendoorschuifsysteem wonderbaarlijk, maar je zit dus wel de hele tijd naast dezelfde spelers, en mijn liftaanbieder was duidelijk minder gelukkig met zijn ene buurman, nota bene zijn clubgenoot... Na twee onterechte nullen op rij werd de herrie hem teveel en gaf hij voortijdig de brui eraan. Jammer, niet goed te praten, maar wel een beetje begrijpelijk, want zo nu en dan was het wel heel erg rumoerig, maar... dat hoort daar nou eenmaal, naar het schijnt! Ik vond het in ieder geval geweldig om mee te maken, zo ook het ingrijpen wat de wedstrijdleider een keer deed. Een lokale held (Aart de Jong) schreeuwde bij elk schaakje tegen een clubgenoot van hem luidkeels: "Mat!" en werd daarvoor gewaarschuwd, meerdere malen blijkbaar. En juist op het moment dat hij het voor het eerst naar waarheid riep, kreeg hij een reglementaire nul toegekend... Kan dat eigenlijk wel?
Enfin, een paar remises en een nederlaag tegen mijn buurman (hij was de bocht nog niet om) waren voldoende om boven te komen drijven. Nog twee hobbels te gaan. De eerste vrouw, de eerste keer d2-d4, de eerste keer ook tegen een van huis meegenomen digitale klok. Geen DGT, maar een groot grijs ding. Guido was al door de klok en de eigenaresse gefopt, ik was gewaarschuwd. Met manlief heb ik geen woord gewisseld, Arno, en zij heeft mijn Doe eens ff gewoon, Truus!, vast niet verstaan, misschien omdat ze hardnekkige pogingen deed om haar eigen klok te mollen, maar daar bleef het qua conversatie met de Orlov(a)'s dus bij. De laatste ronde, en henk schreef het al, ideaal om wraak te kunnen nemen voor eerdere nederlagen, in mijn geval dus het Cassismonster. Nu wist ik beter, en omdat Guido nog een halfje liet liggen mochten we samen de eerste en tweede prijs van groep D delen!
De prijsuitreiking door D'n Richard was een show op zich, en de envelop met inhoud bleef vol, want een kans om het uit te geven krijg je daar in het prachtige Denksportcentrum niet! Nou stond ik al sinds LSG3-uit droog qua alcohol, en had die vijf weken wel fanatiek gefitnesst (hoe schrijf je dat eigenlijk?), dus de weegschaal gaf juist voor het weekend voor het eerst sinds hele lange tijd een gewicht in twee digits voor de komma aan, maar een dagje zondigen in Bunschoten leek me wel gepast. Helaas geen kibbeling, maar wel bier. En dat dachten er meer! Zoals bijvoorbeeld de twee jeugdige grootmeesters, niet alleen qua bier, maar ook wat betreft de onderkant van het schaakbord ;-) Het bleef er nog lang onrustig, en ik was maar wat blij dat Jarno de achterbank van zijn Twingo wist om te klappen, zodat de terugweg met mijn fiets achterin, weliswaar met de klep open, een stuk makkelijker ging!
Het was fijn, Eppie bedankt!